RE: Stad // The economics of happiness
Terwijl ik in gedachten ben over de aankomende Provinciale Statenverkiezingen en de relatie tussen Stad en Ommeland, moet ik denken aan de documentaire The Economics of Happiness. Deze film uit 2011 laat de gevolgen van globalisering zien en vormt een pleidooi voor een lokale en duurzame economie.
Gedurende het eerste half uur van The Economics of Happiness staan de makers uitgebreid stil bij de ‘8 inconvenient truths of globalization’. Deze acht zijn niet verrassend, maar lijken (op het eerste gezicht) ver van onze stad en haar ommeland af te staan.
Als je wat beter kijkt, blijken de voorbeelden ongemakkelijk dichtbij te komen. Zo is lokaal voedsel ook in Groningen regelmatig duurder dan voedsel van ver, is er geen Groninger die ontkennen kan dat multinationals meer kapot maken dan je lief is, en is ‘vandaag besteld, morgen in huis’ voor de meesten van ons gewoon ontzettend makkelijk in een knetterdruk bestaan.
Het eerste deel van de documentaire is allesbehalve vrolijkmakend. Het is het verhaal over een wereld waarin we steeds verder los zijn geraakt van onze eigen leefwereld, de plek waar we leven, wonen, werken, zijn.
In de tweede helft van de documentaire wordt uit de doeken gedaan hoe we samen kunnen bewegen naar zo'n ‘Economics of Happiness’. Volgens Helena Norberg-Hodge is ‘localization’ de sleutel. In haar TEDx Talk zegt ze: ‘How can we be ethical, how can we be kind and compassionate when we don’t even see our impact? It is as if our arms have grown so long that we don’t even see what our hands are doing.’
ALS WE KIEZEN VOOR EEN DUURZAAM, GENEREUS EN VERBONDEN STAD EN OMMELAND, ONTKOMEN WE ER NIET AAN OM OVER DE PROVINCIEGRENZEN HEEN TE KIJKEN
Door de schaal van economische activiteiten te verkleinen, maken we de impact en de werkelijke kosten zichtbaar, zegt Norberg-Hodge. Daar kunnen we zelf actie op ondernemen, door te kiezen voor lokaal voedsel, lokale energie, lokale winkels, lokale productie, lokale aandacht – en uiteindelijk verbinding met de plek waar we leven: ons land, de natuur en de mensen om ons heen.*
In feite gaat dit natuurlijk om de relatie tussen Stad en Ommeland. Over hoe we die willen vormgeven. En hoe we samen kunnen bouwen aan een duurzamere wereld. In de documentaire wordt heel helder dat ‘de consument’ alleen dit varkentje niet kan wassen.
Dat brengt ons terug naar de aankomende Provinciale Statenverkiezingen. Een moment om te kiezen voor een duurzaam, genereus en verbonden Stad en Ommeland. Als we dat serieus nemen, ontkomen we er niet aan om ook over de provinciegrenzen heen te kijken.
Gelukkig trekt water zich niet veel van provinciegrenzen aan. Daarom heb je woensdag, als je aan de west- of noordkant van de stad woont, ook invloed op het Lauwersmeer en op het water in de kop van Drenthe. Woon je aan de zuid- of oostkant? Dan is jouw waterstem voor de Drentsche Aa en het water in Emmer-Compascuum. Blijken we toch meer verbonden dan gedacht.
Natuurlijk hoeven we de relatie tussen Stad en Ommeland niet alleen aan de provincie, waterschappen en de Eerste Kamer der Staten-Generaal over te laten… daar gaan we ook na woensdag gewoon mee verder.
Afbeeldingen: Studio MARCHA!
* Dit is toegepast in het Engelse plaatsje Preston en wordt inmiddels zelfs het ‘Preston-model’ genoemd. In de tweede helft van de Tegenlicht-uitzending ‘Eigen handel eerst’ van 17 maart is te zien wat dit plaatselijk oplevert.
In RE: Stad schrijven we over een boek dat we lazen, een film die we keken, een toneelstuk dat we zagen of een evenement dat we bijwoonden. Wat we eruit halen 'sturen we terug' naar de stad.
